İçi ipeksi, dışı pürüzlü muz kabuğunun dönüştüğü dokumalar, el emeğinin hayata geri döndüren dokunuşlarından doğan harikalar.

13. yüzyıldan beri güneydoğu Asya’daki yerli insanların üretim kültürlerine dahil olan muz lifleri, Mersinli kadınların atık olana yaşam veren marifetli ellerinde eğrilip ipliklere, ince ince dokunarak supla, sepet, şapka, terlik, çanta ve kilimlere dönüşüyor; muz lifleri bir köşede çürüyeceğine hiçbir kimyasal ve fiziksel bir işlemden geçirilmeden tamamen hayal gücü ve el becerisi ile Anadolu’nun dokuma kültürüne doğru ileri bir dönüş yapıyor.

Peki ya sizin memleketinizin elleri becerikli ustaları hangi atıkları ileri dönüştürüyor?