Gül, sümbül, karanfil, lale, oyulup kakılınca ahşaba, deriye ustalık ve incelikle, üstüne de boyanınca yaldızlı susen yeşili, safran sarısı, mor ve kırmızı renklerle,
âyan olur Osmanlı’nın zenginliği payitahta yakışan üslup ile.

15. yüzyıldan itibaren Edirneli ustaların eşyaya ve mekana ruh ve anlam katan tekniği Edirnekâri, yüzyıllardır esin kaynağı olan tabiatın canlı renklerinden, çiçek motiflerinden ve doğal malzemelerinden vazgeçmiyor; dolap kapaklarını, pencere pervazlarını, kapı, tavan, rahle, sandık ve hatta kitap ciltlerine kadar bir çok yüzeyi, saray nakkaşlığı ve tezhip işçiliği ile donattığı kendine has nadide üslubunca süslemeye devam ediyor.

Peki ya sizin şehrinizin cemâli hangi ustalıkta kendini gösteriyor?