Mimar Sinan ile aynı topraklarda doğan kaptır Dorak Taşı, taşır gözeneklerinde bin yıllık göçer bilgeliğini, sabrı ve taş ustalığını.

Buzdolabından önce mutfakların baş köşesinin sahibi Dorak Taşı, yoğurdu saklamanın en doğal yolu olmuş. Ağırnas’ın yumuşak ve damarlı taşı ustalıkla yontulup, zımparalanıp, içine yoğurt konuyor, üstü tuzlanıyor. Yöredeki ismiyle Süzek Taşı, yoğurdun suyunu azar azar süzerek taş gibi bir kıvam, özel bir aroma kazandırıyor. Süzülen suyu da ev halkının mahareti sayesinde boşa gitmiyor, tereyağına, tarhanaya dönüşüyor. Taş yağmurda terlerse hava değişecek deniyor, kimi evlerde hala hava tahmin aracı, kimi evlerde ise sadece hatıra olarak köşesinde bekliyor.

Bugün dorak taşı az üretilse de, UNESCO mirası Koramaz Vadisi’nin bir parçası olarak tanıtılıyor, yerel kooperatiflerin, usta ellerin sayesinde hala mutfaklarda kendine yer buluyor.

Peki ya sizin köyünüzde hangi taş, geçmişin lezzetini ustalıkla koruyor?